Archief voor 2019

Jan Stel 'Manmade/ no human': 22 juni – 15 september 2019
Museum aan het Vrijthof in Maastricht presenteert van 22 juni tot en met 15 september 2019 een overzichtstentoonstelling van kunstfotograaf Jan Stel. De tentoonstelling 'Manmade / no human' omvat 75 fotowerken van verlaten gebouwen met een karakteristieke architectuur; locaties die ooit bruisten van leven en bedrijvigheid. De fotograaf toont op imposante wijze de schoonheid van verval.

Jan Stel exploreert en fotografeert desolate plekken van onze tijd. Een vergeten wereld waaruit de menselijke aanwezigheid is verdwenen. In de afgelopen twintig jaar heeft hij in binnen- en buitenland talrijke locaties gefotografeerd, waaronder een oude gashouder, staalfabriek, koeltoren, elektriciteitscentrale, wijnkathedraal, casino en statige landhuizen. Voor de expositie vormen de tien kabinetten en stijlkamers van het monumentale museum een passend decor.

De kunstenaar heeft een grote fascinatie voor de esthetiek van vergane glorie. Het is de essentie van zijn fotografisch werk. Daarbij spelen de geschiedenis van kostbare,authentieke gebouwen, de afwezigheid van mensen en verdwenen vakmanschap een prominente rol. Het achtergelaten verleden wordt met puur, natuurlijk licht gefotografeerd, zonder flits of studiolampen.

De intrigerende foto’s weerspiegelen de filosofische visie van Jan Stel waarbij de inbreng van mens en maatschappij duidelijk voelbaar is. Verlaten gebouwen raken immers langzaam in verval en kunnen verdwijnen, worden door de natuur overgenomen of krijgen een nieuwe bestemming met toekomstperspectief. Een proces dat heeft plaats gevonden of nog in gang is.   

Jan Stel (Purmerend,1970) begon op jonge leeftijd met tekenen en illustreren. Ook pionierde hij met graffiti muurschilderingen. Rond 1998 raakt hij als autodidact geïnteresseerd in vergane glorie en het vastleggen hiervan middels fotografie. Zijn autonome werk is internationaal bekroond en opgenomen in de collecties van bedrijven en private verzamelaars. Eduard Planting Gallery presenteert de fotograaf op kunstbeurzen als de KunstRAI en PAN Amsterdam. Museum aan het Vrijthof laat bij de tentoonstelling ook nog nooit eerder getoond werk zien.

TED: Ted Noten: 1 maart – 19 augustus 2018
Museum aan het Vrijthof in Maastricht verwelkomt in 2018 kunstenaar en ontwerper Ted Noten. Met de oeuvre-tentoonstelling 'TED' laat het museum de veelzijdigheid van de eigenzinnige kunstenaar zien. Tassen, sieraden, 3D-geprinte objecten, maar ook installaties, projecties en fotografie. De tentoonstelling, tijdens en rond de kunstbeurs TEFAF, vindt plaats van 1 maart tot en met 19 augustus 2018.
        
De tentoonstelling 'TED' geeft het publiek de mogelijkheid om een rondgang te maken door het creatieve brein van kunstenaar Ted Noten. De bezoeker begint in een wachtkamer en eindigt in een recovery room. De verschillende kabinetten en stijlkamers die zo karakteristiek zijn voor Museum aan het Vrijthof, lenen zich bij uitstek om telkens een ander aspect van de kunstenaar te laten zien. Daarbij wordt ook nieuw werk tentoongesteld.

Ted Noten (1956 Swalmen, Limburg) behoort tot een van de meest eigenzinnige kunstenaars van dit moment. Zijn autonome werk is veelvuldig bekroond en opgenomen in de collecties van een groot aantal musea, waaronder het Metropolitan Museum of Art in New York, Los Angeles County Museum of Art, Victoria and Albert Museum in Londen, Stedelijk Museum ‘s-Hertogenbosch en Stedelijk Museum Amsterdam. In 2012 werd hij door Stichting Kunstweek uitgeroepen tot Kunstenaar van het jaar.

Wereldwijd hebben zijn doorschijnende acrylaat tassen – vaak met materialen van luxe merken als Louis Vuitton en Prada, waarin dieren, juwelen, cocaïne en wapens zijn ingesloten – verzamelaars verleid, autoriteiten verward, collega’s geïnspireerd en studenten uitgedaagd. Schoonheid en geweld, perfectie en verval; het zijn terugkerende thema’s sinds hij het beroemde collier maakte waarin een muis met parelketting was gevat.

Met zijn werk mengt Ted Noten de taal van de straat met de strenge marsorde van de catwalk. Noten weet ze in zijn oeuvre te verbinden, waarbij hij zowel de aantrekkingskracht als de hypocrisie van het museum, de mode of de burgerlijke moraal weet bloot te leggen. Onveranderd stelt hij met zijn ontwerpen vragen over conventie en gewenning; over het vanzelfsprekende en het ongebruikelijke.

Guy van Grinsven: Over Leven: 30 augustus 2018 – 24 februari 2019

In zijn ruim 40-jarige carrière maakte Limburgs bekendste fotograaf Guy van Grinsven (1949) misschien wel meer dan een miljoen foto’s – hij is al jaren de tel kwijt. Aanvankelijk sjouwend met loodzware analoge apparatuur deed hij verslag van sportgebeurtenissen, events met echte en would-be society-figuren en koninklijke staatsbezoeken. Maar hij reisde ook op eigen gelegenheid naar de vier hoeken van de wereld. Voor Guy kent de wereld geen grenzen, overal voelt hij zich net zozeer thuis als in Kanne, bij Maastricht, waar hij woont.

Na het behalen van zijn vakdiploma aan de Fotovakschool en drie jaar in dienst van het Nationaal Fotopersbureau (NFP) ontwikkelde Guy van Grinsven zich van een graag provocerende glamourfotograaf tot een meester van portretten, situaties, complete foto-reisreportages, foto- en TV-documentaires, als uitgever van NIVEAU Euregiomagazine en de twee succesvolle fotoboeken ALL AROUND MAASTRICHT.  Drie keer won hij een prijs in de wedstrijd om de Zilveren Camera voor zijn werk. Als enige Nederlandse fotograaf/cameraman was hij op 11 september 2001 getuige van de aanslagen op het World Trade Center in New York.

Tijdens de tentoonstelling ‘Over Leven’ maakt de bezoeker kennis met een aantal nieuwe kanten van zijn veelzijdig meesterschap. De selectie was daarbij een hele uitdaging. Van vroege glamour- en pin-upfoto’s tot ontroerende Blootgewoon-foto’s, liefdevol gemaakte reportages uit de euregio Maas-Rijn (zijn internationale achtertuin), huiveringwekkende fotoreisverslagen uit onder andere Cuba, op reis met het Koninklijk Huis en een bruidsreportage met een heel vette Van Grinsven-knipoog, een unieke portrettengalerij rondom Mary Servaes, een speciaal aan 9/11 gewijde ruimte en een impressie van Guy’s meest recente studio- en locatiewerk.

Het Meisje, De Jurk en De Parel: 9 maart – 16 juni 2019

Museum aan het Vrijthof in Maastricht staat van 9 maart tot en met 16 juni 2019 in het teken van Haute Couture en Haute Joaillerie. Couturier Ronald Kolk toont een kleurrijke selectie van ruim vijftig jurken uit zijn omvangrijke oeuvre. Goudsmid en créateur Margareth Stalman presenteert een indrukwekkende collectie juwelen. De tentoonstelling 'Het Meisje, De Jurk en De Parel' vindt plaats tijdens en rond de kunstbeurs TEFAF Maastricht.

De tien karakteristieke kabinetten en stijlkamers van het monumentale museum vormen een ideaal decor voor de expositie. Elke ruimte heeft een eigen thema. Zo is er een rode kamer,een schatkamer, een Japanse kamer, een hangtuin van glazen objecten en een cocktailkamer. In een speciale ruimte worden twee ateliers gerealiseerd waar bezoekers het maakproces kunnen zien en voelen. Ook worden er videofragmentenvan modeshows getoond.

Ronald Kolk (Den Haag, 1950) is zijn carrière in New York gestart met het kleden van Grace Jones en Bette Midler. Terug in Nederland leerde hij het modevak bij Max Heymans en Frank Govers. In 1998 begon hij een eigen couturehuis. Zijn ontwerpen dragen bij aan het zelfvertrouwen van vrouwen en halen het meisje in de vrouw naar boven. "Mode moet plezieren". De stijl van de couturier is flamboyant en theatraal, met een grote voorliefde voor bijzondere stoffen en materialen.

Margareth Stalman (Heerlen, 1959) ontwerpt al sinds 1983 exclusieve juwelen. De gouden creaties laten zich moeilijk definiëren. Enerzijds ogen ze uitbundig en asymmetrisch. Anderzijds zijn ze zeer verfijnd met een geraffineerd kleurgebruik. Door het innovatieve gebruik van parels en de toepassing van emailleertechnieken is haar werk internationaal bekroond, waaronder een Award of Excellence van de Japan Enamelling Artist Association.

Ronald Kolk en Margareth Stalman delen een passie voor ambachtelijk vakmanschap en maken hun creaties zelf. Met name door het wederzijds respect voor elkaars vakmanschap hebben ze de afgelopen jaren veelvuldig samengewerkt bij de jaarlijkse modeshows die Kolk tot 2018 organiseerde. Die liefde voor het vakmanschap willen ze met deze tentoonstelling, en met presentaties, lezingen en masterclasses, ook overdragen aan jonge nieuwe ontwerpers.
 

'A Passion for TASCHEN': 5 maart – 27 augustus 2017

In 2016 ontving Benedikt Taschen uit handen van The Royal Photographic Society de Photographic Publishing Award voor "zijn uitstekende prestatie op het gebied van fotografische publicaties". Museum aan het Vrijthof in Maastricht presenteert nu een tentoonstelling gewijd aan het fenomeen TASCHEN. 'A Passion for TASCHEN', tijdens en rond de internationale kunstbeurs TEFAF, is te zien van 5 maart tot en met 27 augustus 2017.

Tijdens de tentoonstelling staat de collectie van een van ‘s werelds grootste TASCHEN-verzamelaars centraal. Door zijn ogen zien we de durf, visie en variatie van TASCHEN’s oeuvre. Kunst, fotografie, sport, geschiedenis, natuur, maatschappij en erotiek. Aan de hand van speciale Art en Collectors edities, originele foto’s, bestsellers en objecten uit het TASCHEN-archief, krijgt de bezoeker zowel een indruk van de thematische diversiteit en kwaliteit van de mondiale uitgeverij als van de samenwerkingen met toonaangevende fotografen, waaronder Helmut Newton, Sebastião Salgado en Annie Leibovitz.

Ook wordt een selectie boekenstandaarden gepresenteerd. De vormgeving van zowel het boek als de boekenstandaard worden beschouwd als een Gesamtkunstwerk. TASCHEN werkt hiervoor samen met topdesigners als Philippe Starck en Marc Newson. Een speciale XXX-ruimte (Adult Content) zal ingericht worden met TASCHEN’s explicietere titels. Door sommigen als controversieel gezien, maar een integraal onderdeel van de 'editorial list'. De tentoonstelling eindigt met een 'please touch room' waar de bezoekers zelf door de boeken kunnen bladeren. 

Exhibition powered by:

TASCHEN
Morentz
AON
Centrum Verhuizingen
Ruinart
Dreams
Heineken
Fotovakschool Nederland
Lenssen Lijstenmakerij

'Ziender/Ogen/Blij’: 3 september 2017 - 8 februari 2018

Onder de titel Ziender/ogen/blij toont het Museum aan het Vrijthof vanaf zondag 3 september 2017 t/m vrijdag 8 februari 2018 schilderijen van drie schilderessen: Annelies Hoek, Margriet Houben en Anneque Lijnkamp.

Anneque Lijnkamp Truyen, die eerder exposeerde in Museum De Wieger in Deurne, schildert een wereld waarin droom en werkelijkheid door elkaar heen lopen. Ze vertelt beeldend over opvallende situaties en komische scènetjes die mild zijn neergezet . Haar schilderijen geven knipogen naar de kijker. Mensen in velerlei gedaanten en dieren zijn vaste ingrediënten. Titels als “de boerin heeft een vrije dag” en “moeder Overste is jarig” zetten de toon voor deze naïeve schilderijen.

Annelies Hoek is vooral bekend van haar portretten. Ze schilderde o.a. een staatsieportret van koningin Beatrix. Maar ook het snel en onopvallend vastleggen van mensen in een wachtkamer of op een boot is een uitdaging voor haar. “The art of the controlled accident” noemt ze het zelf. Tijdens de tentoonstelling zal een boek met een beeldend overzicht van haar hele oeuvre verschijnen.  

Originaliteit is ook een kenmerk van het werk van Margriet Houben – van Acker die met haar schilderijen vrolijke interpretaties geeft van de werkelijkheid die zonder fantasie en verbeelding saai en zwaar zou zijn. Glimlachjes met  verf en penseel die ook door hun titels een diepere
betekenis krijgen en de toeschouwer als “grapjes aan de muur” zullen amuseren en vooral inspireren.

“Ziender/ogen/blij” is een boeiende en opgewekte tentoonstelling die een breed publiek zal aanspreken. Subtiel amusant met vaak een grote liefde voor detail maar vooral geschilderd met veel plezier in mensen en hun eigen ‘aardigheden’.
 

Les Deux Garçons: PURE: 6 maart - 6 juni 2016

Museum aan het Vrijthof in Maastricht verwelkomt in 2016 het Nederlandse kunstenaarsduo 'Les Deux Garçons' met hun eerste overzichtstentoonstelling 'PURE'. Taxidermie sculpturen, bronzen beelden en gemengde techniek objecten laten de diversiteit van de kunstenaars zien. De tentoonstelling, tijdens en rond de internationale kunst- en antiekbeurs TEFAF, vindt plaats van 6 maart tot en met 6 juni 2016.

Taxidermie

Atelier Les Deux Garçons wordt gevormd door de kunstenaars Roel Moonen (1966) en Michel Vanderheijden van Tinteren (1965). De van oorsprong Limburgse kunstenaars ontmoetten elkaar in Maastricht en werken al sinds 2000 samen. Het duo geniet internationale bekendheid met hun sculpturen van taxidermie, waarbij geprepareerde dieren iets menselijks krijgen.
Eenmaal hun werk gezien laat het je niet meer los.

Met hun kenmerkende en intrigerende beeldtaal vervaardigen Les Deux Garçons absurdistische, soms ook ontroerende of humoristische objecten. Gewoonlijk gemaakt met materialen gevonden bij de taxidermist, op veilingen of bij antiquairs. Hun sculpturen zijn soms zo hard als staal en dan weer fijngevoelig als een vlindervleugel. Het theatrale wordt zeer zeker niet vermeden.

Reflectie

Les Deux Garçons presenteren hun herten, lammetjes, biggetjes, hondjes en andere dieren veelal als Siamese tweelingen met accessoires als kleurrijk porselein, speelgoed en allerlei bruikbare voorwerpen. Deze staan symbool voor angst, noodlot en vergankelijkheid. Om te creëren schuwen de kunstenaars geen thema’s als hun instinctieve, artistieke
drang of de actualiteit hierom vraagt.

Objecten van Les Deux Garçons zijn opgenomen in de collecties van onder meer het Gemeentemuseum Den Haag, Stedelijk Museum Zwolle, Keramiekmuseum Princessehof in Leeuwarden en Museum Beelden aan Zee in Scheveningen. Het kunstenaarsduo exposeert met regelmaat in binnen- en buitenland.

Chrit Rousseau & Frans Budé: THUISKOMEN: 12 juni - 25 september 2016

‘Thuiskomen’ is de naam van de nieuwe tentoonstelling van kunstenaar Chrit Rousseau. Rousseau is dit jaar 75 geworden. Het leek Museum aan het Vrijthof een mooie geste om dit icoon van Maastricht te eren met een overzichtstentoonstelling. Centraal staan de schilderijen en zijn talloze schetsboekjes gemaakt tijdens of naar aanleiding van zijn talloze buitenlandse reizen.

Bekend, onbekend en nieuw werk wisselen elkaar op verrassende wijze af. De ruimtes in het Museum krijgen elk een eigen sfeer. Rousseau staat bekend om zijn natuurlijke, beweeglijke en vooral kleurrijke manier van schilderen en schetsen. Hij tekent het allerliefst mensen in hun dagelijkse natuurlijke pose en portretteert alles dat zich in zijn omgeving afspeelt. Door veel kleur te gebruiken uit de kunstenaar zijn gevoelens.  

Daarnaast zal Chrit Rousseau tot drie keer toe live in het museum een naaktmodel schilderen. Bezoekers kunnen tijdens deze sessies ter plekke zien hoe Rousseau werkt.

Bijzonder aan deze tentoonstelling is ook de bijdrage van een andere kunstenaar uit Maastricht; namelijk dichter Frans Budé. Budé was jarenlang werkzaam in het onderwijs. Sinds 1984 is hij exclusief actief als dichter en verschenen er diverse

dichtbundels van zijn hand. Rousseau is erg onder de indruk van de kwaliteit van de gedichten van Budé en wilde deze kans tot samenwerken dan ook niet laten schieten.

De gedichten die te lezen zijn tijdens de tentoonstelling, zijn speciaal door Frans Budé geschreven voor deze gelegenheid. Het resultaat van deze samenwerking is een persoonlijke, indringende tentoonstelling waarbij de bezoekers in beeld en taal kunnen ervaren dat beide kunstenaars het beste in elkaar naar boven hebben gehaald.

Voor deze tentoonstelling is door Chrit Rousseau en Frans Budé een speciaal boek gemaakt waarin de schilderijen en gedichten zijn gebundeld.

Thuiskomen is te zien in Museum aan het Vrijthof van 12 juni t/m 25 september 2016.

Mart Visser: S.Y.N.E.R.G.Y: 29 september - 13 november 2016

Mart Visser exposeert kunst en Haute Couture in Museum aan het Vrijthof

'Mart Visser: S.Y.N.E.R.G.Y'

Begin 2016 had Mart Visser een succesvolle solo-expositie in Amsterdam, nu het vervolg in Maastricht. Gedurende zes weken wordt tijdens de expositie Mart Visser: S.Y.N.E.R.G.Y zijn kunst, in combinatie met hoogtepunten uit zijn Haute Couture oeuvre, tentoongesteld in Museum aan het Vrijthof.

Eind 2013 werd Mart Visser door het tv-programma ‘Tros TV Show’ geïnterviewd in zijn ‘private hide away’ te Zuid Frankrijk, alwaar een kort fragment van zijn Artwork is te zien. “Schilderen was voor mij gewoon een hobby. Iets wat ik deed naast mijn werk. Ik had er nog nooit aan gedacht om iets te exposeren. Tot Ivo Niehe opnames kwam maken voor zijn TV Show. Ik geloof dat je mij in zijn reportage een seconde of 30 ziet schilderen. Vanaf dat moment is het hard gegaan, ik krijg aanbiedingen uit heel de wereld. Ook van plekken waar ze mij als ontwerper niet kennen. Het gaat men echt om wat ik creëer.” -  Mart Visser. Anno 2016 heeft Mart dan ook al diverse exclusieve exposities in binnen- en buitenland op zijn naam staan. Met Mart Visser: S.Y.N.E.R.G.Y is zijn werk voor het eerst in Limburg te zien.

Als modeontwerper ligt de kracht van zijn werk in de persoonlijke aandacht voor iedere vrouw die zijn Haute Couture draagt. Hij leeft zich in en vertaalt zijn intuïtieve idee voor haar naar een driedimensionale creatie. Structuur, reliëf, textuur en techniek versterken het ontwerp. Dezelfde ingrediënten past Mart Visser toe in zijn Artwork. Gezichten en koppen in de ruige en abstracte opzet zoals Visser deze schildert staan in schril contrast met zijn modernistische en verfijnde belijning van zijn Haute Couture. Het kleurenpalet en dynamische diversiteit aan materialen waarbinnen Visser creëert zijn de enige overlappingen met zijn collecties. Nachtblauw, gradaties in zwart/wit/grijzen, donkeroranje, oker en een parade aan vergrijsde tonen. De synergie tussen Marts Artwork en Haute Couture vormt de basis voor een unieke tentoonstelling.

Mart Visser: S.Y.N.E.R.G.Y bestaat uit een persoonlijke selectie van Vissers unieke schilderijen, sculpturen en installaties. Dit alles gecombineerd met prachtige highlights uit zijn Haute Couture oeuvre van de afgelopen twintig jaar. Marts Artwork varieert van kleinere werken tot immense schilderijen van 2 bij 3 meter, maar altijd zijn het koppen. In zijn creatieproces experimenteert Visser voortdurend met verschillende formaten en materialen en gedurende de tentoonstelling is de diversiteit van zijn Artwork duidelijk te zien. Marts Haute Couture varieert in presentatie en stijl net zoveel. Net als Mart kijkt ook Erik de Jong, directeur van Museum aan het Vrijthof, erg uit naar de expositie. “Marts Artwork is ontzettend ruw en puur. Zijn Haute Couture daarentegen kennen we als verfijnd en elegant. Het contrast tussen beide disciplines en de diversiteit van Marts werk zal ongetwijfeld zorgen voor een spannende en verrassende expositie!”

Mart Visser: S.Y.N.E.R.G.Y is van 29 september tot en met 13 november 2016 te zien in Museum aan het Vrijthof. Van de opbrengst van de kunstwerken die tentoongesteld zijn en verkocht worden, wordt een gedeelte gedoneerd aan het Prinses Máxima - Centrum voor Kinderoncologie dat momenteel gebouwd wordt.

LUMA: 18 november 2016 - 19 februari 2017

Voor de wintertentoonstelling LUMA in Museum aan het Vrijthof zijn vijf hedendaagse kunstenaars aan elkaar gelinkt. LUMA toont o.a. installaties, lichtsculpturen, fotowerken en schilderijen. In de expositie wordt op verschillende manieren gezocht naar een wijze om de kracht van licht uit te leggen. Zij gebruiken licht als communicatiemiddel.

Jean-Marc Spaans maakt met zijn fotowerken het grootste deel uit van de tentoonstelling. Spaans schildert als het ware met licht en legt dit vast middels fotografie (lange sluitertijd). Hij tekent sporen licht door de ruimte met gekleurde neon tubes. De sporen licht nemen de vorm aan van geometrische patronen, design, meubilair en architectuur. Spaans is in elke foto aanwezig, zichtbaar of onzichtbaar. Er zullen 11 van zijn werken tentoongesteld worden.

Naast de serie fotowerken worden er nog werken tentoongesteld van vier andere kunstenaars. De lichtwezens van Jürgen Reichert bestaan uit lichtobjecten gemaakt van siliconen, textiel en pigment. Reichert maakt licht - een materiaal zonder stoffelijke eigenschappen - tastbaar. Als een wetenschapper geeft hij elk van zijn lichtwezens een Latijnse naam. Het werk van Pasqualotto omvat mixed media lichtinstallaties. Hij werkt altijd vanuit een thema uit de geschiedenis en maakt een vertaling naar het heden. Onderwerpen zijn bijvoorbeeld verloop van tijd, de pijn van het ouder worden, erosie en reflectie op de moderne samenleving. De visuele installaties van Jan-Paul van der Weerd zijn als een spel tussen licht en donker. Het zijn autonome installaties gemaakt voor evenementen, performances en festivals. Als laatste worden er schilderijen van Vin Sculptras (alias voor Vincent Schuijren) in olie tentoongesteld. Alle werken hebben een sculpturaal vermogen en filosofische achtergronden. De werken van Sculptras creëren een eigen universum met soms subtiel neergezette monsters als relativerende hoofdfiguranten.

LUMA wordt georganiseerd in samenwerking met Galerie MOA (side location) en PontArte. De tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt door Stichting Vrienden Museum aan het Vrijthof.
 

Fashionclash: 6 t/m 14 juni 2015

In het kader van het Fashionclash Festival* vond in Museum aan het Vrijthof een expositie plaats met (kleding)ontwerpen en installaties van jonge designers van Fashionclash.
De ontwerper Gerda Postma (IKKAI) presenteerde een project met als thema ‘objectivering van het geslacht’. De installatie bestaat onder andere uit een draaiende rotatieschijf met vlaggen.
De content creator Megan Wray doet onderzoek naar het beeld van de man in de fashionmedia. Zij maakte een mini-installatie rond het fenomeen van de ‘dandy’ en zijn rol in de (mannelijke) modegeschiedenis.
Malou Beemer exposeerde een onderdeel van haar nieuwste werk ‘Designing with the Body’, een project dat voortkomt uit haar thesis waarin ze stelt dat kleding doorgaans voor het lichaam, en niet met het lichaam, wordt ontworpen.
De fotografische installatie ‘la voie de la perspective’ die tentoongesteld werd door Lisa Schamle gaat over de schoonheid van de vrouw die in contract staat met de rol die ze inneemt in de maatschappij binnen andere culturen.

De inrichting van een van de benedenruimtes werd in zijn geheel gewijd aan het ‘Jaar van de Mijnen’**.

In het weekend van 13 en 14 juni gaf Luca Tichelman op verschillende tijdstippen een dansperformance in de TEFAF zaal in het museum.

Marie Cécile Thijs: Lust For Life: 1 maart t/m 31 mei 2015

Museum aan het Vrijthof organiseerde tijdens en rond de kunstbeurs TEFAF 2015 een grote tentoonstelling met werken van fotograaf Marie Cécile Thijs. Zij maakte in het begin van haar carrière foto’s van de Heiligdomsvaart in Maastricht, aan de voet van het huidige museum. Bijna 20 jaar later keerde zij terug voor haar eerste overzichtstentoonstelling ‘Lust for Light’, welke van 1 maart t/m 31 mei 2015 te zien was.

De tentoonstelling 'Lust for Light' liet verschillende series van Marie Cécile Thijs zien waaronder White Collar, Food Portraits, Cooks, Human Angels en haar vroegere foto’s van de Heiligdomsvaart in Maastricht.

Marie Cécile Thijs is een kunstfotograaf met een herkenbare signatuur. Haar portretten zijn stillevens en haar stillevens worden portretten. Al haar onderwerpen worden personages. Ze komen los van hun dagelijkse bestemming, los van tijd en ruimte. Dat levert intrigerende creaties op, waarbij elementen als verstilling, dynamiek en soms ook humor samen komen. Zo zou je bijna vergeten dat katten normaal geen kragen dragen, en dat kikkererwten meestal op een bord liggen en niet door de lucht zweven. In haar werk is het ongewone vanzelfsprekend.

Foto’s van Marie Cécile Thijs doen qua licht- en kleurgebruik denken aan de Gouden Eeuw. De oude meesters in de schilderkunst zijn een belangrijke inspiratiebron. Tegelijkertijd is haar werk volstrekt eigentijds. Voor de serie White Collar (sinds 2009) fotografeerde zij een authentieke zeventiende eeuwse plooikraag (ook wel molensteenkraag genoemd) uit de collectie van het Rijksmuseum Amsterdam, die zij later middels digitale technieken verwerkte in haar portretten.

Marie Cécile Thijs verwierf bekendheid met haar White Collar, Food Portraits, Cooks, Horses
en Human Angels. Daarnaast heeft zij ook veel schrijvers, politici en kunstenaars geportretteerd. De uit Zuid-Limburg afkomstige fotograaf is al vanaf haar jeugd gefascineerd door fotografie, maar begon haar carrière als advocaat. Toen ze eind twintig was, herontdekte zij de camera, en maakte enkele jaren later de ommezwaai naar een leven als fotograaf. "Het was voor mij liefde op het tweede gezicht", aldus Marie Cécile Thijs. Inmiddels heeft zij vele exposities en internationale prijzen op haar naam staan. Zo won zij in 2014 de eerste prijs in de International Photography Masters Cup met haar foto 'Chickpeas'. In 2010 werd de foto Girl with White Collar at Table geselecteerd door de curator van het Museum of Contemporary Photography in Chicago voor de Art of Photography Show. Ook is haar werk opgenomen in diverse museumcollecties, waaronder die van het Rijksmuseum Amsterdam en Museum Rotterdam. In 2013 verscheen haar boek Characters (uitgeverij Lecturis) met een overzicht van haar werk over de afgelopen vijftien jaar.

André Rieu - Liefde voor Detail: 21 juni t/m 1 november 2015  
Vanaf 21 juni t/m 1 november 2015 vindt weer een bijzondere tentoonstelling plaats. “Liefde voor Detail” is het centrale thema van de gelijknamige tentoonstelling die laat zien hoe André Rieu, de koning van de wals, zijn perfectionisme inzet zodat alles tot in de puntjes geregeld is en er weer een spetterende show kan plaatsvinden.

De tentoonstelling belicht zowel zijn muziek als persoonlijke elementen uit zijn loopbaan. Er worden voorwerpen geëxposeerd die met zijn concerten te maken hebben. Hierdoor kunnen bezoekers nu van heel dichtbij ervaren hoe de André Rieu werkt aan het realiseren van zijn muzikale droom.

Liefde voor detail

Tijdens de tentoonstelling krijgt de bezoeker een beeld van hoever de liefde voor detail bij André Rieu gaat. Op welke wijze kiest hij zijn muziek? Wat gebeurt er tijdens de repetities? Hoe worden de kostuums gemaakt? En hoe gedetailleerd worden de jurken afgewerkt met sieraden. Ook zijn er persoonlijke documenten te zien. Deze hoofdstukken in het verhaal dat de tentoonstelling vertelt, geven een intieme blik op de wereld van André Rieu en zijn unieke concerten.  
Mooie geste

De keuze voor deze tentoonstelling is een mooie geste aan violist en orkestleider André Rieu, geboren en getogen in Maastricht. Hij betekent veel voor de stad Maastricht. Bovendien past het binnen de vernieuwde kaders van Museum aan het Vrijthof; een ondernemend museum dat wil
verrassen, grenzen wil verleggen en historie en heden verbindt. Een museum dat staat voor zijn motto 'Made in Maastricht'.

LICHT2: 12 november 2015 t/m 28 februari 2016

Dansende lampen, lampen die bellen blazen, lampen die reageren op ademhaling en lichaamsbeweging, de oscar-genomineerde film "The Origin of Creatures" door Floris Kaayk... Het belooft weer een bijzondere expositie te worden. Deel 2 van de serietentoonstelling LICHT start op 12 november 2015. Max Verboeket (1922 - 2015) wordt dit jaar speciaal in het licht gezet, op initiatief van de verzamelaars Victor Oudkerk Pool en Frans van der Tier. Er is extra aandacht voor zijn glaskunst en unieke, nog nooit eerder tentoongestelde kleurdrukken van hoge kwaliteit.

Deelnemende kunstenaars & bedrijven:

Max Verboeket (glaswerk & monotypes)
Guus van Rooy (Dancing Ladies: kinetische sculptuur)
Floris Kaayk (Oscar-genomineerde film "Origin of Creatures"
DSM / Marie Louise Nijsing (Fotografie originele interieurs)
Booo (Bellen-blazende lamp)
Galerie MOA (side location)
Mestrom Chandeliers (side location)
O-I (Glaswerk Max Verboeket)
Focus Vastgoed
Rijksmuseum / Oscar van Alphen (fotografie)
Nederlands Mijnmuseum (mijnaccessoires)
Studio Toer (Bewegende / ademhalende lamp)
Jean Marc Spaans (fotografie)
Frits Widdershoven (fotografie)
 

A Small Tribute To TEFAF: 11 maart t/m 1 juni 2014

Ter ere van TEFAF toont Museum aan het Vrijthof van 11 maart t/m 1 juni 2014 enkele topstukken uit diverse particuliere collecties binnen Maastricht en omgeving.

Een echte eye-catcher is het zeventiende-eeuwse Gole-kabinet uit Parijs. Pierre Gole (ca. 1620-1684) was de hofmeubelmaker van de Zonnekoning Lodewijk XIV. Bijzonder aan dit kabinet is de versiering van marqueterie, een vorm van inlegwerk van verschillende houtsoorten. De achttien dolfijnen kunnen er op wijzen dat het kabinet is gemaakt voor ‘le Grand Dauphin’, de zoon van Lodewijk XIV. Een ander fraai exemplaar toegeschreven aan Pierre Gole kunt u zien in het Rijksmuseum in Amsterdam.

In de vitrines staan vazen tentoongesteld van Henri Breetvelt (1864-1923), ‘koning der plateelschilders’, en beelden van Charles Vos (1888-1954). Vos wordt ook wel de ‘stadsbeeldhouwer van Maastricht’ genoemd. Hij was een veelzijdig kunstenaar en dit wordt weerspiegeld in de keuze aan objecten: beeldhouwwerk in brons, klei en eikenhout. Uitzonderlijk is het wit geglazuurde beeld ‘Het Ontwaken’ ontworpen ter gelegenheid van de achttiende verjaardag van Prinses Juliana.

Uit de kunstcollectie van mevrouw Eras-Bonhomme (1908-1995) toont het museum een selectie olieverfschilderijen, waaronder ‘Sneeuwlandschap’ van de Belgische kunstenaar Constant Permeke (1886-1952). Permeke wordt gezien als de belangrijkste vertegenwoordiger van het Vlaamse expressionisme.

Reflect Nature: Desiree Tonnaer: 11 maart t/m 1 juni 2014

Het werk van Désirée Tonnaer is geïnspireerd door de groeicyclus van de natuur. Voor de kunstenares is de natuur in alles en vooral in de kunst, haar leermeester naar het klassieke adagium: ‘Natura Artis Magistra’, de natuur is de lerares van de kunst.

Haar beelden zijn vergrotingen van onopvallende details in de natuur. Zij blijft zich verwonderen over de natuurlijke ordening, iets wat voor haar gelijk staat aan het geheim en de mystiek van het leven.

Désirée Tonnaer is gefascineerd door de vormgeving van onopvallende details in de natuur; zaden, zaaddozen, nerfstructuren in herfstbladeren of de ontluikende vormen van hernieuwd leven van al wat groeit en bloeit.

De tentoonstelling bestaat uit een selectie van autonome sculpturale werken en monumentale beelden die in opdracht van overheid of bedrijfs- leven werden gemaakt. Zowel het libellenparingswiel in de Geusseltvijver aan de stadsentrée van Maastricht, als ook het hekwerk van het winkelcentrum Entre Deux zijn bekend.

In haar eigen in brons gegoten vormentaal weerspiegelt de tentoonstelling Tonnaer’s reflectie op de natuur, vandaar de naam van deze tentoonstelling: ‘REFLECT NATURE !’.

De expositie is te bezichtigen vanaf 1 maart t/m 1 juni 2014.

De 10 Koninklijke Hofleveranciers van Maastricht: 15 augustus t/m 16 november 2014

In het kader van 200 jaar Koninkrijk presenteert Museum aan het Vrijthof, in samenwerking met Gemeente Maastricht, de tien Koninklijke Hofleveranciers die Maastricht rijk is.

Bij binnenkomst in Museum aan het Vrijthof krijgt u al een voorproefje te zien op de binnencour. De presentatie bestaat verder uit foto’s van de Koninklijke Hofleveranciers, gemaakt door fotograaf Guy van Grinsven. De foto's worden geëxposeerd in de TEFAFzaal van het museum. Daarnaast krijgt u enkele voorwerken en objecten te zien uit de historie van de verschillende Koninklijke Hofleveranciers.

De hofleveranciers van Maastricht zijn: Maison Blanche Dael, Salon Craft, Thiessen Wijnkoopers, Maison Louis B.V., Schefman Schilders, Frissen Pieters Bloemensalon, Hotel Beaumont, Drankenshop Bams, Soons Rolluiken Zonwering en Slagerij Willems.

Deze presentatie kunt u bezichtigen van 15 augustus tot en met 16 november 2014.

Stilstaan bij Charles Vos: 15 juni t/m 16 november 2014

In 2014 is het is zestig jaar geleden dat Charles Vos (Maastricht 1888 - Maastricht 1954) overleed. Museum aan het Vrijthof brengt daarom een hommage aan de ‘stadsbeeldhouwer van Maastricht’ en eert hem deze zomer met deze tentoonstelling.

Tijdens de tentoonstelling krijgt u een indruk van het atelier van Charles Vos en zijn werk bij de Sphinx. U komt oog in oog te staan met zijn kunstenaarsvrienden die bekend als: ‘Bende van de Suisse’. U staat letterlijk stil bij zijn religieuze beelden in een kerkelijke atmosfeer. De veelzijdigheid van Charles Vos als kunstenaar en diversiteit van zijn werk staan centraal in deze tentoonstelling.

Tevens kunt u deelnemen aan een stadswandeling van VVV Maastricht waarbij u met een gids langs verschillende bekende beelden van Charles Vos in de binnenstad van Maastricht loopt.

Voor het eerst in 26 jaar wordt er in Maastricht een expositie georganiseerd welke volledig is gewijd aan het werk van Charles Vos, tevens is het de eerste monografische tentoonstelling over Charles Vos in een Maastrichts museum.

de expositie is te zien van 15 juni t/m 16 november 2014.

(OLD)Fashion(ed): 21 september t/m 16 november 2014

Museum aan het Vrijthof, de Nederlandse Dansdagen en FASHIONCLASH werken samen aan dit actuele project.

De Nederlandse Dansdagen
De Nederlandse Dansdagen is een organisatie die de ontwikkeling van de Nederlandse dans honoreert, stimuleert en promoot. Sinds 1998 presenteert het festival jaarlijks elk eerste weekend van oktober spraakmakende dansvoorstellingen van Nederlandse bodem op diverse locaties in de stad  Maastricht.

(OLD)Fashion(ed)
Door modernisering en technologische ontwikkeling dreigen veel oude ambachten te verdwijnen uit ons dagelijks leven. Ambachten zijn voor hedendaagse mode ontwerpers en designers vaak een inspiratiebron voor het creëren van nieuwe modecollecties. Hoe kun je op een eigentijds manier vorm geven aan papierscheppen, stroop maken, rietvlechten en staalwerken? Dat kunt u zien in de tentoonstelling (OLD)fashion(ed).

Veel ouderen voelen zich afgeschreven. Echter, een ouder wordend lichaam zegt niets over de jonge geest. Wanneer 4 getalenteerde jonge choreografen aan de slag gaan met amateur dansers ouder dan 65 jaar is het feest compleet. Zo ontstaan er 4 dansvoorstellingen waarbij de kostuums zijn vervaardigd door jonge modeontwerpers en ambachtslieden.
(OLD)fashion(ed) is een project van uitdagingen tussen jong en oud, tussen heden en verleden. Het gaat over doorgeven van kennis en door ontwikkelen van ideeën.

De creatie van deze voorstellingen worden in beeld en video gevangen, en samen met de creaties tentoongesteld in Museum aan het Vrijthof. Het maakproces wordt door Cinesud in beeld vertaald. Jong en oud verbinden zich in deze unieke samenwerking.

De tentoonstelling (OLD)fashion(ed) is te zien in Museum aan het Vrijthof in Maastricht van 21 september t/m 16 november 2014.

De voorstellingen (OLD)fashion(ed) zijn zaterdag 4 en zondag 5 oktober in zowel de Toneelacademie als Museum aan het Vrijthof. 

LICHT I: 2014-2015

Geïnspireerd door het festival Magisch Maastricht organiseert Museum aan het Vrijthof de tentoonstelling ‘LICHT’. Licht is een inspiratiebron, een energiebron, een warmtebron, een contrastbron. Maar op welke manieren kan licht een rol spelen in de kunst? Deze vraag wordt onderzocht aan de hand van oude en hedendaagse objecten en installaties waarbij licht als beeldend middel is ingezet.

Lichtval en de werking van licht hebben kunstenaars door de eeuwen heen geïntrigeerd en geïnspireerd tot het maken van prachtige kunstwerken. In de tentoonstelling worden schilderijen en foto’s geëxposeerd waarbij licht als beeldaspect centraal staat.

Vanaf de zeventiende eeuw werden bronnen van verlichting door artistieke en bekwame vormgeving en kostbaar materiaalgebruik zelf de kunstobjecten.
De uitvinding van kunstmatig licht zorgde voor een ontwikkeling beter bekend als ‘lichtkunst’. Hierbij geeft licht expressie aan het kunstwerk. Licht kan tevens ingezet worden als medium om beelden over te dragen, zoals de videokunst gebruik maakt van lichtprojectie.

'LICHT' is een tentoonstelling met ruim zestig uiteenlopende regionale, nationale én internatio- nale kunstobjecten van de zeventiende t/m de eenentwintigste eeuw zorgvuldig samengesteld met behulp van gastconservator Branko Reinders.
 

Sinds 1995 organiseerde Museum aan het Vrijthof (voorheen Museum Spaans Gouvernement) jaarlijks drie tot zes grotere en kleinere tentoonstellingen. Daarbij lag het accent altijd op de kunst en kunstnijverheid in Maastricht in de afgelopen vijf eeuwen. Vaak lag de focus op de ontwikkelingen op het gebied van (toegepaste) kunst in de eerste helft van de 20ste eeuw.

De winter van 1809: 14 november 2009 t/m 7 februari 2010

Van 14 november 2009 tot en met 7 februari 2010 zal in Museum aan het Vrijthof de tentoonstelling 'De winter van 1809' te zien zijn. De bezoeker zal deelgenoot worden van het leven van het grote gezin van Nicolaas Paul en Marie Cornelie Bonhomme-Nijst. Tijdens deze langlopende tentoonstelling zullen achtereenvolgens drie thema's centraal worden gesteld.

In de eerste periode van 14 november tot en met 5 december 2009, de sinterklaastijd, zal de aandacht liggen op het kind in het moderne gezin van rond 1800. Waarmee hield het kind zich bezig? Hoe keek het kind tegen de wereld aan? En hoe zal het leven van de kinderen Bonhomme er in 1809 hebben uitgezien? 

In de tweede periode, die van 9 december 2009 tot en met 3 januari 2010 duurt, wordt het leven en vooral het kerstfeest bekeken vanuit Marie Cornelie Bonhomme-Nijst die haar huishouden en grote gezin met liefdevolle toewijding maar ook als minionderneming bestuurde. Het zou nog maar zes jaar duren totdat zij, noodgedwongen door het overlijden van haar echtgenoot, het bedrijf - het paardenpostmeesterschap en de verhuur van koetsen - op zich nam, terwijl zij toch ook nog de zorg had voor zes jonge, vaderloze kinderen. 

De derde periode, van 9 januari tot en met 7 februari 2010, zal het gezin als geheel centraal staan. In deze maand werd het twaalfde kind in het gezin Bonhomme-Nijst geboren. Vier van de oudere broers en zussen van Francoise zijn al overleden en ook dit kleine meisje zou slechts acht maanden oud worden. Wat betekende de geboorte en het overlijden van een kindje in deze tijd? Wat was de betekenis van het gezin en hoe verhoudt zich dat tot de huidige betekenis van het gezin.

De winter van 1809 belooft een bijzondere tentoonstelling te worden waarin de bezoeker de kans krijgt in het leven te kijken van het vooraanstaande Maastrichtse gezin Bonhomme en hun leven vervolgens te zien als min of meer exemplarisch voor het leven van de gegoede burgerij in de vroege negentiende eeuw.
De winter van 1809 zal worden omlijst door een relevant en afwisselend nevenprogramma, dat u via onderstaande link vindt.

Werner Mantz: 12 maart t/m 3 mei 2009
Van 12 maart tot en met 3 mei 2009 was de tentoonstelling Werner Mantz aan het Vrijthof te zien. In 50 prachtige zwart-wit foto´s gaf Werner Mantz een monumentaal beeld van dit bijzondere Maastrichtse plein (en de directe omgeving) en van de vele kinderen die hij fotografeerde in de studio die hij tussen 1939 en 1972 had bovenin zijn woonhuis op het adres Vrijthof 2.

Met een perfect gevoel voor drama en oneindig geduld legde Mantz de verstilde schoonheid en ontroerende harmonie vast van een eeuwenoude stad waarin iedere steen getuigt van de geschiedenissen die zich hebben afgespeeld. Ook zijn (kinder)portretten zijn het resultaat van een geduldig winnen van vertrouwen en de rust te wachten op het volmaakte moment. Fotografie in zijn meest pure vorm!

Tijdens de tentoonstelling werden ook door Werner Mantz gemaakte filmbeelden van het Vrijthof  getoond. Deze filmbeelden zijn afkomstig uit de collectie van het Limburgs Film- en Video Archief, die wordt beheerd door het Limburgs Museum in Venlo.

In het Limburgs Museum in Venlo was in dezelfde periode de tentoonstelling 'Werner Mantz; licht op Limburg' te zien.
De tentoonstelling Werner Mantz aan het Vrijthof was georganiseerd in samenwerking met de Werner Mantz Stichting, Maastricht Antiquarian Book & Print Fair - die in 2009 op 19, 20 & 21 maart  plaatsvond in de Sint-Janskerk - en Selexyz Dominicanen.

Verborgen collecties: Rob Graafland: 2 april t/m 27 juni 2010

De Maastrichtse schilder en illustrator Rob Graafland (1875-1940) volgde zijn opleiding in Amsterdam. In 1898 werd hij tekenleraar aan het Stadsteekeninstituut in Maastricht. Graafland was een ambitieuze, jonge docent en wilde het talent van zijn leerlingen verder ontwikkelen. Zodoende richtte hij samen met het Stadsteekeninstituut de Zondagsschool voor Decoratieve Kunsten op. Zijn studenten waren o.a. Edmond Bellefroid, Jules Brouwers, Jean Grégoire en Henri Jonas. Deze groep werd ‘De klas Graafland’ genoemd. In de winter schilderden ze in de Augustijnenkerk en in de zomer trokken ze erop uit om en plein air te schilderen.

Graafland trouwde met Maria Duquesne uit Heer en ze kregen twee kinderen: Suzanna en Charles. In 1905 ondernam Graafland een reis naar Amerika, waar hij zich wilde oriënteren op de artistieke ontwikkelingen aldaar. In 1910 exposeerde hij met Piet Mondriaan en Jan Sluijters in het Stedelijk Museum in Amsterdam. In hetzelfde jaar richtte hij samen met zijn vriend Herman Gouwe het kunstenaarscollectief de ‘Limburgse Kunstkring’ op. Een jaar later verhuisde het gezin Graafland naar een groot huis met een Italiaanse tuin in de Burgemeester Ceulenstraat 22 (nu: 78) in St. Pieter. Het huis werd een ontmoetingsplaats voor de leerlingen en vrienden van Graafland. In deze periode ontwikkelde hij zijn eigen stijl: het ‘romantisch impressionisme’. De doeken zijn te herkennen aan de snelle en spontane penseelvoering, een helder kleurenpalet en ze stralen van vreugde. Graafland was ontevreden met de Rembrandtieke kleuren van zijn vroegere werk en vernietigde veel van deze schilderijen.

Rond 1919 raakte hij in een diepe depressie en stopte met schilderen. Tijdens zijn dieptepunt in 1933 verloor Graafland zijn rechteroog bij een zelfmoordpoging. In een interview vertelde hij dat het oratorium ‘Die Schöpfung’ van Joseph Haydn hem in 1934 had geïnspireerd om weer te beginnen met schilderen. Hij legde zich vooral toe op de portretschilderkunst. Graafland ontving veel opdrachten tot aan zijn dood in 1940.

Op de tentoonstelling ‘Rob Graafland’ zijn een selectie van 10 topstukken uit de vaste collectie te zien samen met 4 bijzondere bruiklenen in verschillende technieken. De tentoonstelling toont drie fasen van de schilder verdeeld over de ruimten aan de Papenstraat: het vroege werk, de ‘gelukkige jaren’ 1911-1919 en zijn late werk vanaf 1935. De betrokkenheid van het gezin en de leerlingen van Graafland is niet onopgemerkt gebleven.

 

Eigen-Aardige potterie: Wim Visser
26 maart t/m 27 mei 2012

In de periode tussen de pre-opening en officiële opening van Museum aan het Vrijthof presenteert het museum een expositie rondom het aardewerk van Wim Visser.

Wim Visser was vanaf 1938 als industrieelontwerper en PR-medewerker werkzaam bij de Sphinx. Wim Visser was een markante persoonlijkheid, die naast serviezen voor de Sphinx ook een groot aantal unieke keramische objecten heeft gemaakt. Een selectie van zijn oeuvre zal in deze tentoonstelling worden getoond. Op 26 maart 2012 is het precies 35 jaar geleden dat Wim Visser is overleden.

 

Duurzame Glans: Maastrichts Zilver 
2 juni t/m 7 oktober 2012

Voor het eerst sinds 1978 wordt een collectie Maastrichts zilver van deze omvang weer ontsloten voor een groot publiek. De onderzoeksresultaten uit 1978 vormden het uitgangspunt voor het kunsthistorisch onderzoek dat Stichting Kerckhoffs Kunstnijverheid Fonds sedertdien uitvoert. De tentoonstelling en de gelijktijdig verschijnende publicatie zijn het resultaat van een publiek-private samenwerking die past binnen het cultureel ondernemerschap, dat aan de basis staat van Museum aan het Vrijthof en leidend is voor de toekomstige exploitatie.

De tentoonstelling omvat circa 200 zilveren voorwerpen die in de loop van de achttiende eeuw zijn vervaardigd door Maastrichtse zilversmeden. Een lange, royaal gedekte tafel vormt het stralende middelpunt van de expositie. Daarnaast worden vele prachtige stukken gegroepeerd rond prikkelende thema’s als ‘imponeren & beleggen’, ‘trends & serieproductie’ en ‘producenten & consumenten’. Hiervoor kan Museum aan het Vrijthof putten uit de eigen collectie die sterk is toegespitst op het Lodewijk XVI-tijdperk, maar ook een beroep doen op tientallen stukken in particulier bezit. Gezamenlijk tonen deze stukken een breed beeld van het Maastrichts gebruikszilver van de achttiende eeuw.

De expositie zal dieper ingaan op de economische betekenis van het Maastrichts zilverwerk, zowel in de tijd dat het werd vervaardigd als tegenwoordig. Duurzame glans verwijst naar de duurzame investering die de opdrachtgevers deden als zij zilveren voorwerpen lieten maken. De voorwerpen konden te allen tijde weer te gelden worden gemaakt en bovendien als de veranderende tijd erom vroeg, weer worden omgesmolten om er een eigentijds vormgegeven object van te maken. Het verzamelen van kunstvoorwerpen past nog steeds in het beeld van verantwoord ondernemerschap.

De tentoonstelling wordt in nauwe samenwerking met Stichting Kerckhoffs Kunstnijverheidfonds (KKF) georganiseerd. De stichting doet drie decennia onderzoek naar Maastrichts zilver en heeft tot doel de kennis van kunstnijverheid te bevorderen, verzamelaars te verbinden en tevens publiek-private initiatieven te ondersteunen.
De expositie is te bezichtigen in Museum aan het Vrijthof van 2 juni tot 8 oktober 2012.

Deze tentoonstelling wordt mede mogelijk gemaakt door Centrum Verhuizingen

 

25 years of TEFAF masterpieces
14 t/m 25 maart 2012

Museum aan het Vrijthof toonde onder het motto ‘Made in Maastricht’ het beste van 500 jaar kunst, kunstnijverheid en design van Maastricht. TEFAF laat al 25 jaar het beste van 7.000 jaar kunst, kunstnijverheid en design wereldwijd zien. Duidelijk verschillend in reikwijdte, maar allebei het resultaat van passie en toewijding. TEFAF Foundation heeft een substantiële donatie gedaan aan de vernieuwing van het museum, als cadeau aan de stad Maastricht. Als dank hiervoor organiseerde het museum een tentoonstelling, die in het teken stond van het 25-jarig jubileum van TEFAF. 
25 galerieën uit binnen- en buitenland, die al 25 jaar deelnemen aan TEFAF, werden benaderd om één kunstwerk te selecteren dat zij ooit tijdens TEFAF hebben verkocht. Er werd bijzonder enthousiast gereageerd door de betreffende galerieën, die op deze manier ook hún jubileum van 25 jaar deelname aan TEFAF konden vieren. De kunstwerken die te zien waren tijdens de tentoonstelling waren dan ook niet de minste: van unieke kunstnijverheidsobjecten en Aziatische beelden, tot sieraden en schilderijen van Pieter Brueghel, Isaac Israëls, Lucas Cranach en Jan Schoonhoven. Door de deelname van galerieën met ieder hun eigen specialisme, was de tentoonstelling ‘TEFAF in een notendop’. 
Bijzonder was ook, dat het merendeel van de kunstwerken afkomstig was uit privécollecties en daardoor nooit zichtbaar voor publiek. De kunstwerken hebben ieder hun eigen verhaal, dat te lezen was in de catalogus die uitgegeven werd bij deze tentoonstelling. Museum aan het Vrijthof vond het een eer om deze waardevolle kunstwerken tijdens TEFAF 2012 te mogen huisvesten in het nieuwe gebouw. Bovendien presenteerde het museum ook met deze tentoonstelling weer de lange traditie van creativiteit en ondernemerschap in Maastricht, met TEFAF als voorbeeld bij uitstek.

Deze tentoonstelling werd mede mogelijk gemaakt door Aon en Polygarde.

Willem Hofhuizen: 22 mei t/m 12 juli 2012

Van 22 mei tot en met 12 juli 2012 zal in Museum aan het Vrijthof een grote expositie worden ingericht met het werk van schilder Willem Hofhuizen (1915-1986). Willem Hofhuizen werd in Amsterdam geboren, groeide in Roermond op, studeerde in Nijmegen en Amsterdam en kwam in 1946 naar Maastricht. Deze laatste verhuizing bleek, op een korte onderbreking in Parijs na, definitief te zijn want veertig jaar later overleed Hofhuizen in de stad die hem in de tussenliggende tijd zo dierbaar was geworden.

In die veertig jaar werkte Hofhuizen gestaag aan de opbouw van een consistent oeuvre bestaande uit vooral veel schilderijen, gouaches en tekeningen maar ook een enkele monumentale wandschildering, wat glas-in-loodramen en enkele beelden in de openbare ruimte. 

In zijn vrije werk koos Hofhuizen voornamelijk voor de schoonheid van het leven, voor mythologische thema's, afgewisseld met enkele religieuze thema's die hij steeds opnieuw oppakte maar ook uitbreidde. Daarbij vond hij steeds een nieuwe en altijd geheel eigen wijze van schilderen, waarin hij zich niet of nauwelijks liet beïnvloeden door stromingen in de actuele kunstontwikkeling. Men noemt Hofhuizen wel een dichter, niet met woorden op papier maar met verf op doek. En poëtisch zijn ze zeker, de mythologische, arcadische landschappen, bevolkt met dartele vrouwen en stoere mannen of met religieuze voorstellingen.  

 

FASHIONCLASH @Museum aan het Vrijthof
5 juni t/m 13 oktober 2013

Van 31 mei t/m 9 juni stond Maastricht geheel in het teken van FASHIONCLASH!

Één van de belangrijkste gebeurtenissen tijdens FASHIONCLASH is een tentoonstelling in Museum aan het Vrijthof.

Dit jaar bestaat FASHIONCLASH Maastricht 5 jaar. Ter gelegenheid van dit
jubileum organiseert Museum aan het Vrijthof in samenwerking met
FASHIONCLASH de spraakmakende tentoonstelling:

‘FASHIONCLASH @ MUSEUM AAN HET VRIJTHOF’.

In de vijf jaar van hun bestaan is FASHIONCLASH Maastricht uitgegroeid tot een internationaal en interdisciplinair evenement waar opkomende designers van verschillende disciplines de kans krijgen om hun werk te presenteren. Om dit gegeven te vieren heeft Museum aan het Vrijthof FASHIONCLASH gevraagd om in Museum aan het Vrijthof de highlights van de afgelopen jaren uit te lichten. Twee bijzondere projecten uit de afgelopen 5 jaar worden gepresenteerd waarin talentvolle ontwerpers zich lieten inspireren door het culturele erfgoed van Maastricht: Heiligdomsvaart 2011 en Soirée Artistique 2012.

Museum aan het Vrijthof heeft tevens een podium geboden aan jonge designers om hun ontwerpen te etaleren en hen uitgedaagd om de dialoog aan te gaan met 500 jaar Made in Maastricht. 5 ontwerpers uit de Euregio Maas-Rijn hebben de opdracht gekregen om nieuw werk te creëren geïnspireerd op de verschillende museale ruimtes. Deze ontwerpers zijn: Ann Boogaerts, Bregje Cox, Gabriel Guevara, Ingo Binder en Joelle Boers. 

De tentoonstelling is te bezichtigen in Museum aan het Vrijthof vanaf 5 juni tot en met 8 september 2013.

Het Atelier van de Kunstenaar
14 maart t/m 2 juni 2013

Het atelier trekt zich niets aan van kunsthistorische indelingen, van onaf of voltooid, van vroeg of recent. Mislukt of geslaagd zijn hier nog existentiële begrippen, geen kwestie van smaak. Het atelier is de plek waar de kunstenaar in afzondering bedenkt, probeert, twijfelt, opnieuw begint en dan het kunstwerk creëert dat uiteindelijk prijsgegeven moet worden, geïnterpreteerd en beoordeeld wordt en een eigen leven gaat leiden.

Een tiental kunstenaars heeft de deur van het atelier geopend voor de fotograaf, die zonder te interpreteren of te oordelen gepoogd heeft de essentie van het creatieve proces te vangen en vast te leggen. Het resultaat van dit proces is een tiental ‘ateliercahiers’ en een tentoonstelling.

De tentoonstelling 'Het atelier van de kunstenaar' laat van elke kunstenaar twee of meer kunstwerken zien, die worden gecombineerd met de meest karakteristieke atelierfoto uit het ateliercahier. Het uitgangspunt voor de museale presentatie is de constatering van Friedrich Teja Bach naar aanleiding van de atelierfoto’s van Constantin Brancusi: In het atelier wordt de ruimte voor een groot deel gevormd door de beelden, in de expositieruimte worden de beelden gevoegd naar de bestaande ruimte. In het atelier hebben de werken verleden en toekomst en maken ze deel uit van een omvattend creatief proces; in de expositie zijn ze resultanten van een afgeronde productie. Het atelier gaat over verandering, de expositie over plaatsbepaling. Daarom worden de werken van de kunstenaars gecombineerd met een vitrine waartegen, als achterwand, de atelierfoto is aangebracht, en waarin objecten en materialen worden getoond die kenmerkend zijn voor het creatieve proces van de betreffende kunstenaar.

In de tentoonstelling wordt bovendien een wand gecreëerd met portretfoto’s van de kunstenaars. De combinatie van een aantal werken met een inkijk in het creatieve proces en de portretfoto met korte biografie van de kunstenaar leidt ertoe dat de kijker het kunstwerk niet meer los kan zien van de kunstenaar en zijn creatieve proces en zich zodoende bewust wordt van de totstandkoming van het kunstwerk. Vragen over het planmatige of intuïtieve van het ontwerpproces, de worsteling met de materie of het doelgerichte construeren worden opgeroepen en tegelijk beantwoord.